Denne novellen er vist 31954 ganger.
Det var ein varm vår kveld i mai, eg var på vei heim etter ein lang dag på jobb. Eg var servitør på ein lokal pub i Arendal kalla Flammen. Eg hadde jobba der i 3 år nå, og trivdes godt. Eg takla mannfolk bra, og hadde ikkje noko i mot flørtinga og blikka. Klokka var blitt 3 på natta, og gata var tom. Eg gjekk mot bilen min, kjente kroppen min var trøtt. Brått greip nokon tak i meg, la ei hand over munnen min og pressa meg opp mot ein bli. Panikken greip meg, eg stritta i mot alt eg kunne. Det tok ikkje mange sekundar før eg låg på magen i baksete på bilen, nokon låg halvvegs oppå meg. Eg fekk noko pressa inn i munnen, eit tøystykke eller liknande. Alt skjedde så fort, eg greidde ikkje stoppe det. Hendene mine vart binda bakpå ryggen min før eg blei pressa lenge inn i bilen. Eg sparka hardt så snart beina mine var fri, men traff bare bildøra. Hender greip føtene mine, surra noko rundt dei, førte dei opp og binda dei fast til hendene mine. Eg kjente tårer pressa fram før døra blei lukka bak meg. Ein mann med mørkt hår sat seg inn framme, eg klarte ikkje sjå han skikkelig, han snudde seg ikkje mot meg.
Bilturen var kort, kanskje 15 min. Eg kjempa og vrei meg heile vegen. Tårene var borte og sinne var nå aktivt. Bilen stoppa, igjen kjente eg panikken i kroppen. Blidøra ved hovudet mitt blei opna, og tauet rundt beina fjerna. Han greip tak i skuldrene mine og drog meg ut av bilen. Kroppen min blei pressa mot bilen så snart eg var på beina, han sto bak meg og pressa kroppen sin mot min. «Anna, du sa tving meg.» Sa ei kjend stemme. Orda rasa gjennom meg, eg fekk flashback, eg viste med ein gong kven det var. Petter, ein venn frå ungdomsskolen, og stamkunde på puben. Han hadde flørte mykje, spurt om eg ikkje ville bli med heim til han, og da smilte eg og sa tving meg. Petter vrei meg rundt, og dei intense augene hans sa så mykje. Eg kjente meg sint, frustrert og utrolig opphissa. Han byrja kysse halsen min, mens ei hand glei oppover magen min. Handa glei over brystene min, opp på halsen før han trakk ut tøystykket i munnen min. Tunga hans leika med øyreflippen min, mens handa glei nedover brystene igjen. Kroppen min ville skrike etter meir, men eg var så sint. «Jævla kådd. Du kan ikkje gjøre slik. Du skremte meg nesten i hel.» Fekk eg ut, med ei opphissa stemme. «Det var meininga det.» Sa han kort før leppene han søkte mine. Myke, fuktige lepper la seg over mine, våte tunger leika med kvarandre. «Nei, du får ikkje lov å skremme meg slik, det er gale.» Sa eg og vrei meg vekk. Petter slapp taket på meg, retta seg opp før han tok tak i halsen min. «Eg har lov å gjøre akkurat som eg vil.» Sa han før han drog meg mot ei opplyst dør. Eg la raskt merke til at huset låg på eit stort byggefelt, med masse naboar.
Me kom inn døra, og gjennom yttergangen. Petter tok tak i meg og pressa meg opp mot veggen, me kyssa intenst. «Er du sjuk i hovudet ditt? Tenk om naboane har sett oss! Kva skjer da trur du?» Stønna eg fram. Petter såg på meg og smilte. «Da kjem vel snuten snart då.» Sa han før han tok tak i armen min og drog meg mot ei trapp. Oppe blei eg dratt vidare bortover ein gang, og inn ei dør i enden av gongen. Rommet var mørkt, bare eit lite lys over ei seng midt i rommet. «Kva er det du driver med?» Spurte eg så snart eg låg på magen i senga. Petter la seg ned, halvvegs over meg. «Lever ut ein fantasi.» Kviskra han før trakk ei hetta over hovudet mitt. Den hang stramt på, men bare over augene mine. Hjarta mitt dunka hardt og fort, blodet mitt koka og eg følte meg så varm. Tankar fløy gjennom hovudet mitt, om kva som skulle skje nå. Petter sat seg opp, han la hendene sine over mine. «Nå skal du være snill, eller så må eg binde deg fast igjen.» Sa Petter før han slapp meg laus. Eg la meg over på ryggen og søkte etter hetta, hendene mine blei fort stoppa. «Nei, du får ikkje lov å ta den av.» Sa Petter. «Men eg vil ha ei forklaring på alt dette.» Sa eg og skubba vekk hendene hans. Petter sat seg raskt opp på magen min, tok tak i begge armane mine og haldt dei nede i madrassa. «Du får ikkje lov å krevje noko som helst.» Sa han. Eg byrja vri meg, kjempe og vrei meg alt eg kunne. Eg veit ikkje om eg gjorde det for å komme laus, eller om det var fordi eg likte det. Petter slapp den eine handa mi, fekk godt tak i den andre før noko kaldt og tynt la seg om handleddet mitt. Det kjentes ut som handjern, og det stramma litt. Han var raskt over på andre sida og fekk tak i den andre handa og. Raskt festa han begge beina til kvar sin kant, eg følte meg så blotta der eg låg fast til senga.
Petter sat seg over hoftene mine, rommet var heilt stille. Noko kaldt, tynt la seg mot navlen min. Det glei rolig oppover magen min. Eg haldt pusten så snart det gjekk opp for meg at det var ein kniv. Bh’en min blei kytta av mellom brystene, kniven forsvann. «Faen ta deg. Ikkje øydelegg klærna mine.» Sa eg litt irritert. Ei hand pressa seg hardt mot halsen min, brått kjente eg den varme pusten hans mot kinnet mitt. «Eg gjør faen meg som eg vil.» Sa han før han slapp meg igjen. Eg pusta fort, kjente meg litt redd, men veldi opphissa. Petter reiste seg opp, og fortrinn bevega seg rundt i rommet. «Kva driver du med?» Spurte eg. Ingen svara, lyder frå venstre sida tyda på at han var i ein kommode og leita etter noko. Petter sat seg på sengekanten og la noko frå seg på nattbordet. «Eg veit lite om grensene dine, men eg vil teste og tøye dei alle.» Sa Petter før ei hand glei oppover låret mitt. Handa sneik seg under skjørtet mitt, og opp til ei våt fitte. «Du har ikkje noko på under her du.» Sa Petter så snart han oppdaga at eg gjekk utan truse. «Eg veit, eg liker å gå utan.» Sa eg og beit meg i leppa. To fingrar glei rett opp i meg, og eit høgt stønn datt ut av meg. Petter lot fingrane gli sakte inn og ut av meg, mens den andre handa trakk opp skjørtet. Ein hand glei over fitta mi, og ned mot klitten. Eg stønna høgt da fingrane glei over klitten. Alt stoppa, eg låg igjen å lurte. Ei tunge slikka seg oppi hullet mitt, før den fortsette mot klitten. Eg beit meg hardt i leppa så snart tunga traff klitten min. Rommet blei fylt av stønn og små skrik, tunga leika seg med klitten min. Tunga stakk av, glei litt nedover låret mitt før den forsvann. «Nei, vær så snill, ikkje stopp.» Tigga eg. Noko flatt, litt avlangt og kaldt glei oppover innsida av låret mitt. «Eg er ikkje ferdi med deg, slapp av.» Petter sto ved sida av senga. Det tok bare eit slag før eg viste det var ein tynn pisk han hadde. «Vær snill med meg.» Stønna eg fram. «Eg skal prøve.» Svara han og slo igjen. Han traff rett på klitten min, og smertene blanda seg med rein nytelse. Eg var ikkje sikker på korleis eg skulle reagere på dette, men eg valte å la han holde på. Neste slag traff oppå venusberget, og det svei meir. Slag etter slag reiv tak i heilt fitta mi, slaga var lette, men det svei litt likevel. Petter stoppa da skrika mine blei intense, pisken glei nå opp og ned i fitta mi. Eg kjente sjølv saftene mine blei smurt utover av pisken. Pisken forsvann, og eg pusta litt ut. Blått glei den over leppene mine, eg kneip saman leppene, var redd han skulle slå meg. «Stikk ut tunga di.» Sa han kvast. Eg rista på hovudet. «Stikk ut tunga eller så får du eit slag over leppene.» Stemma han var alvorlig. Litt motvillig stakk eg tunga ut og venta på kva som skulle skje nå. Pisken glei over tunga mi, eg kjente smaka av saftene mine. Petter lot pisken gli litt fram og tilbake på tunga mi før han tok den vekk.
Rare lyder kom frå Petter, eg høyrte kva det var når belte hans traff golvet. Ein hard pikk la seg mot opninga mi, den glei rett inn. Stønn fylte rommet, min og hans. Han lot ei hand gli nedover magen min, og over klitten. Eg skreik ut så snart fingeren glei over klitten min, og eg stoppa ikkje heller. «Hysj.» Sa Petter, han stoppa. «Eg klare ikkje.» Sa eg og pusta tungt. Han smilte og kjørte pikken i botn på meg igjen. Stønn og små skrik fylte rommet igjen, Petter la ei hand over munnen min. Eg tenkte han var redd kva naboane tenkte om dei høyrte. Han stoppa, trakk seg ut og gjekk ut av senga. Eg låg igjen og var så skuffa.
Petter slapp meg laus frå senga, drog meg opp på beina og knytta hendene på ryggen min. Eg blei pressa ned på kne, og kjente ein pikka la seg mot leppene mine. Eg gapa villig over og slikka den i meg. Petter la ei hand bak hovudet mitt og pressa seg hardt inn. Eg vrengte meg, prøvde å vri meg vekk samtidig så stønna eg. Eg fekk ikkje pusta, eg kjempa, vrei meg og fekk litt panikk. Han slapp taket litt, før han pressa seg inn igjen. Eg blei heilt ør i hovudet mitt, svimmel og fjern. Petter fortsette å presse seg ned, slapp opp av og til, og pressa seg inn igjen. Når han endelig slapp, falt eg framover og brukte noen sekunder på å samle meg saman. Eg blei dratt opp på beina igjen, og kasta på senga, på magen. Petter drog opp rompa mi, før han sat seg bak meg. Pikken glei inn i meg igjen, og det var himmelsk. Eg stønna høgt. Han tok meg hardt, pressa seg langt inn. Eg fekk eit slag over rompa, med flat hand. Igjen slo han, og eg stønna høgare. Eg pressa ansiktet mitt ned i madrassa, prøvde å være rolig. Eit nytt slag kom, og brått rasa orgasmen over meg. Eg skreik rett i madrassa, mens eg pressa meg hardt mot han. Eg sank litt saman, Petter følgde dette. Med eit hardt støyt kjente eg at han tømte seg i meg. Me sank heilt saman i senga.
Petter reiste seg, lausna på tauet og tok av hetta over hovudet mitt. Eg la meg over på sida, såg på han og smilte. Petter gjekk ut av rommet. Eg blei liggande, trøtt og sliten i senga. Når han kom tilbake spurte eg etter toalett, og gjekk. Petter hadde funnet litt brus til meg når eg kom tilbake til senga. Eg tente meg ein røyk og sat meg på sengekanten. «Eg fant cola til deg, er jo det du alltid går å drikker på når du er på jobb.» Sa Petter og gav meg glaset. Med eit smil tok eg i mot glaset og drakk, det var deilig. «Er du klar over kva som kunne skjedd her i kveld eller?» Spurte eg å såg opp på han. «Tja, kva tenke du på?» Spurte han. «Eg kunne frika, klikka og skreket voldtekt.» Sa eg bestemt. Petter smilte og sa at han var heilt sikker på at det hadde eg ikkje gjort. Eg bare rista på hovudet av han og smilte litt. Eg røyka opp, drakk litt og la meg ned. Eg var så trøtt, så sliten i heile kroppen.
Eg vakna heilt forvirra, eg var heime, på mitt rom, i mi seng. Klærna mine låg ved senga, utanom bh’en min. Eg reiste meg opp, såg ut vindauget mitt. Bilen min sto også utafor. Eg gjekk ut på stua, gjennom kjøkkenet og såg i alle rom. Ikkje fant eg noko lapp, eller noe slik heller. Veska mi låg på kjøkkenbenken, og alt var inni. Eg sat meg på kjøkkenet, med ein røyk og litt kaffi. Eg tenkte på Petter. Han var 4 år eldre enn meg, han var nå 32 år, han gjekk ut av ungdomsskolen når eg starta. Me hadde aldri kjent kvarandre godt, men sett kvarandre hos felles venner og på ein og anna fest. Det var ikkje før eg byrja jobbe på Flammen eg såg han oftare. Her blei eg litt kjent med han, men eg viste ikkje eingong kva han heitte til etternamn. Eg sat lenge og lura på korleis, og kvifor eg var heime. Kvelden kom krypande, det var på tide å gjøre seg klar for laurdagskveld på jobb.
I ellevetida fekk eg auge på Petter, som sat ved eit bord og såg på meg. Eg smilte litt til han, og han smilte tilbake. Eg fekk eit ledig augeblikk, ville ha nokre ord med Petter, men ha var vekk. Eg såg han av og til, men fekk ikkje snakka med han heile kvelden. Kl 4 gjekk eg heim. Eg kjørte heim og gjekk rett opp på rommet mitt. Eg kledde av meg og kraup under dyna. Eg var trøtt og sliten etter jobb, så eg slokna med ein gong.
Eg vakna til, nokon haldt ei hand over munnen min. Nokon sat seg over meg før eg fekk sjansen til å byrja protestere. «Slapp av, ta det med ro. Det er bare meg.» Sa Petter. Hjarta mitt hamra, eg kjente adrenalinet mitt rasa gjennom kroppen min. Eg kjente eg var forbanna igjen, at han kunne skremme meg slik igjen. Sjølv om eg burde vite at det var han. Kroppen min prøvde å slappa av, men eg var så opphissa, redd og sint. Petter tok vekk handa si og kyssa meg lett på munnen. «Forbanna mann, må du slutte å skremme meg, det er ikkje noko gøy.» Sa eg kvast. Han bare lo lett. Eg skubba han av meg, reiste meg opp og byrja kjefte. Eg kalla han stygge ting, og var skikkelig frekk i munnen min. Det tok meg vel eit par minutt før eg roa meg ned. «Er du ferdi nå?» Spurte Petter og såg alvorlig på meg. «Ferdi, nei, det er eg ikkje. Og viss du trur at du skal få deg noko nå så bare gløym det. Eg er forbanna, og ikkje pulesjuk.» Sa eg alvorlig. Petter gjekk forbi meg, ut av rommet. Eg gjekk raskt etter han. «Skal du bare gå da? Ikkje forklara deg eller noko?» Eg hissa meg opp igjen. Han stoppa på gangen, opna ein bag og drog opp noko. Han snudde seg mot meg, med ein tape rull i handa. «Nei, eg skal ikkje gå, eg skal heller ikkje forklara meg, eg skal ha viljen min.» Sa han og tok fort tak i meg. Før eg fekk reagert var eg pressa opp mot veggen, og tape rullen klistra seg rundt den eine handa mi. Eg vrei meg laus, snudde meg og skubba Petter vekk. Eg såg blikket til Petter nå, eg såg sinne, frustrasjonen. Gud kor tent eg blei. Me smilte litt begge to, det var deilig. Petter tok tak i meg, vrei meg rundt og pressa meg opp mot veggen. Han kjørte foten sin bak kneskåla mi, og eg hamna på kne. Han pressa meg fort vidare ned på golvet. Eg låg på magen, eg kjempe og vrei meg. Eg hadde ingen planer om å gjøre dette lett for han. Han la armane mine i kruss på ryggen min, og la kneet sitt over. Nå fekk han tapen på, og stramma den hardt rundt hendene mine. «Forbanna jævel.» Stønna eg fram. Petter drog meg opp på beina, pressa meg opp mot veggen igjen. «Ja det er eg, og du liker det så jævla godt.» Sa han og kyssa meg i nakken. «Gjør eg faen ikkje.» Sa eg og vrei meg ut av grepet hans. Eg sto midt på golvet, eg såg på han og kjente fitta mi pulsere. Blikket hans sa så mykje, som det alltid gjore. Tre raske skritt så hadde han tak i meg igjen, etter håret denne gang. Han drog meg inn på soverommet igjen, og pressa meg ned på golvet, framfor senga. Han la overkroppen min i senga, og haldt hovudet mitt nede. «Eg sa du ikkje får, og det meina eg, eg er sint på deg.» Sa eg alvorlig. Eg meinte det, men samtidlig var eg så kåt at eg viste at eg ikkje klarte å gjennomføre det. Petter var rask med å kle av seg så snart han slapp taket på meg. Eg var nesten oppe på beina når han sparka buksa si vekk, og pressa meg fort ned igjen. «Må eg tape deg fast til senga?» Spurte han og slo meg hardt over rompa. Eg skreik nesten ut. «Forbanna jævel, ikkje gjør slik.» Sa eg irritert. Han lo litt. «Eg gjør som eg vil.» Sa han igjen. Han sat seg mellom beina min, og utan noko varsel pressa han seg inn i fitta mi. «Jævlig kor våt du er, til å ikkje ha lyst på meg.» Sa han før han byrja ta meg hardt. Pikken hamra i botn på meg, og eg stønna høgt. Petter tok tak i håret mitt og drog hardt i det. Eg skreik ut, og han kjørte seg langt inn i meg. Han haldt eit voldsamt tempo, og slapp ikkje håret mitt. «Slepp håret mitt, du gjør meg vondt.» Skreik eg ut med full styrke. Petter slapp ikkje, han pressa meg ned i madrassa og pressa hovudet mitt hardt ned. Eg kjempa for å få luft, eg vrei meg og prøvde å skrike. Brått drog han meg opp igjen, hardt og raskt. Eg blei vrid rundt, og fekk ein pikk pressa mot leppene. Eg viste kva han ville, men eg ville ikkje. Petter forsto nok dette, så han gav meg ei flat hand over kinnet. Eg opna munnen for å kjefta, men fekk ein pikk pressa hardt inn i munnen min. Han hadde ei hand bak hovudet mitt, eg blei pressa langt inn over pikken. Eg vrengte meg, og da pressa han på litt til. Eg kjente litt panikk når pikken forsvann heilt inn, eg fekk ikkje pusta, alt eg gjorde var å vrenge meg. Petter stønna noko voldsamt, eg kjente pikken pulsere nedover halsen min. Det gjekk fleire sekunder slik, tårene mine byrja trille, og eg kjente eg sikla nedover munnvikene. Petter trakk seg endelig ut, og eg heiv etter pusten.
Umidelbart byrja eg kjefte, skrike og banne. At han kunne gjøre noko slik, mot min vilje. Eg reiste meg opp, Petter sat på golvet. Eg sto like framfor han, og kjefta endå. Petter tok tak i beina min, trakk meg inntil seg og gapa over fitta mi. Eit par fingrar fant raskt vegen inn i fitta mi, mens tunga, leppene og tennene leika med klitten min. Eg skreik vidare, men nå av rein nytelse. Orgasmen rasa over meg, og skreik høgt. Eg falt bakover, oppi senga så snart Petter slapp taket på meg.
Petter reiste seg, kytta opp tapen og eg fekk komme laus. Eg låg urørlig i senga nokre minutt, før eg kraup opp på puta mi. Eg såg på Petter som rydda opp tinga sine, eg sovna.
Søndagsmorgon, huset var stille, og tomt. Petter var ikkje her, ikkje hadde han lagt igjen noko til meg denne gong heller. Det frustrerte meg at eg ikkje viste kor han budde eller korleis eg kunne få tak i han. Mens eg åt frukost fant eg ut at eg ville prøve å finne ut av det i dag. Eg ringte eit par eg jobba med, og ingen av dei viste noko. Eg prøvde så bror min, han gjekk nemlig i klassen under Petter, så han burde vite. Bror min, Ove, lurte på kvifor eg prøvde å få tak i Petter. Eg løy, sa han hadde dratt frå baren utan å gjøre opp for seg, og at eg ville ha tak i han, for viss ikkje pengane kom inn, ville dei trekkast av mi lønn. Ove kjente ikkje Petter noko særlig, men han kjente søstera hans. Eg fekk eit etternamn, og nr til søstera til Petter. Eg søka opp på internett, Petter Opedal, og fekk mange treff. To treff var her i Arendal, det eine viste seg å være midt i sentrum, og det andre i utkanten, på eit byggefelt. Eg satsa på at det nr til byggefeltet var til Petter, sidan han budde på eit felt. Eg printa ut kjørebeskrivinga, og mobil nummer. Eg sat ein times tid og tenka på det, før eg stelte meg og sat meg i bilen.
Eg kjente igjen byggefelte da eg kjørte forbi huset til Petter. Eg parkerte ved vegen, og gjekk ut av bilen. Eg såg mot huset og var heilt sikker på at dette var rett plass, eg hadde funnet Petter. Eg gjekk raskt opp til døra, ville ikkje at han skulle sjå meg før han opna døra. Eg ringte på, eit minutt gjekk før døra glei opp. «Hei, me trenger å snakke litt.» Sa eg når ein forvirra Petter såg på meg. Eg venta ikkje på svar, eg gjekk bare rett inn døra hans. «Korleis fant du ut kor eg bor? Du fekk ikkje det med deg vel?» Petter virka sjokka over at eg var der. «Nei, eg fekk det ikkje med meg. Snakka med folk, fekk tak i etternamnet ditt, og søka deg opp på nettet.» Sa eg når eg sto inne i gangen. Petter gjekk opp trappa, eg gjekk etter. Han virka nesten som ein anna person, litt roligere og skjenert. Han sat seg oppe i stova, ei ein stol, eg sat med i sofaen ved sida av. Eg såg på han, venta på at han skulle byrja å forklare kva han dreiv meg, men han sa ingenting. Eg tok opp røyk pakka mi, tente eg og sat meg godt til rette. «Kva er det du driver meg?» Spurte eg rolig. «Eg er rigger på platform.» Svara han og smilte til meg. «Kjekt å vite, men det var ikkje yrket ditt eg spurte om. Kva er dette du gjør med meg?» Eg kjente eg smilte eg og. Petter spurte om eg var lei, ferdi med han, eg rista på hovudet. «Lever ut ein fantasi.» Sa han kort. Det sa han den første gongen me var i lag og, men er ville ha ein dypere forklaring enn det. «Kvifor gjør du dei tinga du vil?» Petter svara med eit nytt spørsmål, men det forklara meg litt likevel. Han hadde lyst, det var grunnen. Igjen blei det stille mellom oss. «Eg vil bare vite kva som skjer, kvifor eg våkan i mi seng den gangen, og kvifor du ikkje blir hos meg?» Eg brøyt stillheten. Petter såg litt oppgitt ut, men byrja fortelje. Han forklara at han gav meg sovemedisin den natta eg plutselig vakna heime, blanda ut i brusen eg drakk. Han gjorde det fordi eg måtte heim, for å bevare mysterie, og fantasien. Det var same grunnen at han ikkje blei hos meg.
«Eg vil bare vite kvifor? Kvifor meg? Kvifor slik? Eg trenge å vite.» Sa eg etter eit nytt minutt stillhet. Han sa ingenting. «Eg trenge å vite, så eg veit kva eg skal føle. Du får meg til å ha sommarfuglar i magen min, men så gjør du meg sint, godt og vondt. Eg har følelser og tanker eg aldri trudde var mulig. Derfor trenge eg å vite kor eg skal putte alle desse.» Eg tigga nesten, eg ville ha svar. «Kvifor deg? Vel, la oss si det slik, at eg har alltid likt deg. Du har alltid sakt det du meine, gjort det du ville, og ikkje brydd deg om kva andre synes om deg. Du var sjølvstendig som ganske ung og. Så er du jo herlig å sjå på, ingen klager der heller.» Petter såg på meg og smilte. Eg sa ingenting, venta på at han skulle fortsette. «Kvifor? Kvifor dette, kidnapping, skremminga og bindinga?» Petter lo litt. «Fordi eg hadde lyst. Dette er ting eg har fantasert om i mange år, som eg har prøvd å leve ut meir enn ein gong. Men rollespill fungerte ikkje så godt, det var ikkje ekte frykt. Å høyrte deg be, tigge, skrike og bli sint, er utrolig deilig. Samtidig er eg ikkje ond, eg vil deg ikkje vondt, eg vil ikkje bli kalla voldtektsmann. Det er ikkje det eg er.» Igjen stoppa Petter. Nå blei det stille, han tente seg ein røyk. Eg smilte til han og tente meg ein røyk eg og. «Var det noko meir eg skulle svare på?» Spurte Petter. Eg smilte og rista på hovudet. Me blei sittande nokre timar, blei betre kjent med kvarander. Før eg drog heim, spurte Petter kva eg skulle dagen etter. «Jobba bare helger eg, så i morgon ingenting spesielt.» Svara eg og smilte. «Kanskje eg stikke innom ein tur, eg ringe deg.» Sa han før eg fekk kyss på kinnet. Eg kom meg heimover.
Det nærma seg kveld, eg var rastlaus. Laga litt mat, åt, rydda opp, sat på ein klesvask, men var endå rastlaus. Eg tenkte at det var alle dei rare følelsane som gjorde meg slik. Eg gjekk opp, skifta klede. Tok på meg tights og ein stram topp. Eg sat håret mitt opp i knute og gjekk ut i gangen. Joggeskoa blei flittig brukt, eg likte å ta meg ein joggetur av og til. Eg løp nedover gata, og tok mot eit lite skoghold. Det gjekk ein sti gjennom skogen, som joggere brukte mykje. Eg holdt et fint tempo, eg likte å ta det med ro. Eg kom til enden, eg var sliten. Eg jogga bort til drikkefontena å drakk litt vann. Røykinga mi hjalp ikkje på kondisen altså.
Brått kjente eg ein arm la seg over halsen min, og i sidesynet mitt såg eg ein kniv komme fort mot halsen min. Eg fraus til, sto stille. Eg ynka meg litt før tankane rasa gjennom meg. Eg var redd, men likevel var eg sikker på at det måtte være Petter. «Vær så snill…» Tigga eg. Ingenting blei sakt, eg blei dratt bakover, inn i skogen. Eg tigga litt, kjempa litt, men samarbeida mest mulig. Eg var redd den kniven, og litt redd at det ikkje var Petter. Eg blei dratt eit godt stykke, før han endelig stoppa opp. «La meg gå, vær så snill.» Tigga eg. Eg ville høyre han svare, så eg var sikker på om det var Petter eller ikkje. Han sa endå ikkje noko ting. Eg reiv meg laus frå grepet hans, snudde meg og såg rett på ein maskert mann. Eg blei så sjokka, eg var heilt sikker på at eg ville sjå Petters ansikt. Brått tok han tak i meg, vrei meg rundt igjen, eg blei skubba inntil eit tre. Mannen tok tak i den eine armen min og drog den meg seg bak treet. Begge armane mine haldt nå rundt treet. Dei blei knytta hardt saman, det gjorde vondt. «Au au au…» Datt ut av meg. «Det gjør vondt.» Sa eg vidare. «Hysj.» Sa mannen og stilla seg bak meg. «Eg vil ikkje være stille, eg vil ikkje være her, slepp meg laus.» Sa eg høgt. Kniven pressa seg lett mot halsen min. «Enten er du stille, eller så hjelper eg det til å være stille, for alltid.» Sa han. Det var Petter, han forsøkte å gjøre stemma si mørkere, men eg kjente stemma igjen likevel. Eg sa ikkje noko om det, eg bare nikka lett. Sjølv om eg viste kven det var, så var eg redd. Hjarta hamra og pusten var ujamn. Brått blei kniven kjørt inn i treet, like ved hovudet mitt. Eg skvatt til.
Varme hender trakk buksa mi ned, og strauk seg opp over rompa mi. «Nei, ikkje, vær så snill.» Tigga eg, ville la Petter tru at eg ikkje viste det var han. «Hysj.» Sa han bare. Rompa mi blei dratt litt ut, og eg kjente ein pikk mot låret mitt. Igjen tigga eg litt, pikken glei inn i meg, og eit stønn datt ut av meg. Han pressa seg langt inn i den våte fitta mi, og kjørte meg hardt. Overkroppen min blei pressa mot treet, og det gjorde vondt. Små greiner kjørte seg inn i huda mi, det svei. Eg ynka med, stønna litt og ba han stoppe. Han pressa seg heilt inn i meg, trakk kniven ut av treet og tok tak i håret mitt. Kniven for forbi ansiktet mitt, armen la seg hardt mot halsen min og trakk meg bakover. Eg kjempa etter å få inn nok luft, kjente eg blei fort svimmel. Han slapp ikkje, pressa på. Eg fekk panikk, små skrik kom ut av meg, da pressa han hardare. Pikken hamra fort inn og ut av meg, utan noko stopp. Eg føla meg rusa, fjern og viste at eg snart ville besvime om eg ikkje fekk luft. Eg kjente kroppen gi etter, eg sank litt ned.
Eg vakna til, kjente kvister stikke inn i ryggen min. Eg låg på bakken, og Petter var vekke. Eg reiste meg opp, kjente med litt sår i underlivet. Eg fekk på meg buksa mi, før eg byrja gå heimover. Eg var nesten komt heim når mobilen min ringte, eg svara, det var Petter. Han lurte på kva eg dreiv med, han lata som ingenting. Eg sa eg var på veg heim etter ein løpetur. «Eg er på veg over til deg, om det passe.» Sa Petter. Eg sa at eg var heime om 10 minuttar og at han bare kunne komme når han ville. Eg kjente fitta mi pulsere, eg var så opphissa. Samtidig var eg øm, litt sår og var ikkje heilt sikker på kvifor. Eg kom heim, Petter var ikkje framme endå. Eg låsa meg inn og lukka døra bak meg. Sparka av skoa mine, og da banka det på døra mi. Eg bare opna, og såg på Petter. Utan eit ord gjekk eg inn, han etter. «Fin joggetur?» Spurte han med eit lurt smil om munnen. «Nei, egentlig ikkje. Eg er så øm og sår i kroppen min.» Sa eg og såg på han. Eg gjekk inn på badet, han stoppa utafor døra. Eg vrei av meg toppen min og såg meg i spegelen. Eg hadde eit par små skrapemerker på brystkassa og brystene. «Har du ramla?» Spurte han dumt. «Nei, ikkje heilt det heller.» Sa eg og trakk av meg buksa. Petter kom inn og stilla seg bak meg. Me hadde augekontakt i spegelen. «Eg er sår fordi du er sjuk i hovudet ditt.» Sa eg heilt alvorlig. Petter prøvde å spille dum, men kroppsspråket hans sa alt. Eg snudde meg mot han og smilte. «Eg viste det var deg, og etter du snakka, var eg 100 % sikker på at det var deg.» Sa eg og gjekk mot dusjen. Eg kasta av meg undertøyet før eg gjekk inn i dusjen. Kaldt vann på kroppen var deilig, det lindra godt. «Og du er ikkje sint?» Spurte han frå like utafor dusjkabinettet. «Nei, da hadde eg klikka på deg så snart eg viste det var deg vel.» Sa eg og greip etter såpa mi. «Me la oss prøve å halde oss vekke frå offentligheten når me gjør slike ting i framtida.» Sa eg, Petter lo litt, men var enig.
